Wydarzenie Nie ma oznak nadchodzącej śmierci przygotowałam na zakończenie Studio Semester Pogram, w którym artystka uczestniczyła na Uniwersytecie Stanu Nowy Jork, w maju 1995 roku. Na dachu dwunastopiętrowego budynku w Chelsea, gdzie mieściły się pracownie Rajkowska rozrzuciła zwierzęce kości i poprosiła czterech uczestników programu, aby wymyli je w jodynie. Mycie, a właściwie sterylizowanie kości trwało dopóki uczestnicy wydarzenia nie zebrali ich z dachu i nie zgromadzili w wielkiej kuwecie z jodyną, wokół stóp muzyka stojącego pośrodku. Muzyk (Frank London) grał na trąbce. Był ubrany w elegancki garnitur, jego improwizowany koncert trwał 45 minut. Reszta uczestników wydarzenia miała na twarzach maski, specjalnie dla nich zaprojektowane. Zostali poproszenie przez artystkę, żeby w trakcie mycia kości rozmawiali, przypominali sobie historie z przeszłości, najlepiej z przeszłości ich rodzin.

Projekt Nie ma oznak nadchodzącej śmierci funkcjonuje jako czterokanałowa projekcja video, tworząca klaustrofobiczną przestrzeń bez wyjścia.